Tuesday, March 13, 2018

Οm! ΤΙ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ~ Atman Nityananda




ΤΙ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ

Τι θα νομίζουν οι άλλοι για μένα; Θα τους αρέσω; θα με εγκρίνουν, τι θα πουν, τι θα σκεφτούν, τι θα λένε, πως θα το πάρουν, θα συμφωνούν, θα με κατακρίνουν;

Είμαστε προγραμματισμένοι από μικρά παιδιά να νοιαζόμαστε (ακόμη και αν δεν το παραδεχόμαστε συμβαίνει σε όλους μας) για την γνώμη ή την εικόνα που έχουν ή φανταζόμαστε ότι έχουν οι άλλοι για εμάς.

Αυτή η νοητική και συναισθηματική αντίδραση σχετίζεται με την χαμηλή αυτοαξία και την χαμηλή αυτοπεποίθηση που έχουν σαν ρίζα αιτία την άγνοια της αληθινής μας φύσης και την ταύτιση μας με το σώμα και τον νου.

Διστάζουμε, φοβόμαστε ή ντρεπόμαστε να πούμε τη γνώμη μας και την άποψη μας γιατί στηρίζουμε την αυτοαξία μας στα εξωτερικά χαρακτηριστικά μας, στα πρότυπα της κοινωνίας, στο τι νομίζουν και πιστεύουν οι άλλοι για εμάς. Νοιώθουμε ανασφάλεια, αβεβαιότητα για την αξία μας, συρρίκνωση, ντροπή, αναλόγως με το πώς αντέδρασαν, πως ένοιωσαν, σκέφτηκαν ή πως εμείς νομίζουμε ότι ένοιωσαν ή σκέφτηκαν οι άλλοι.

Διστάζουμε, ντρεπόμαστε, φοβόμαστε να κάνουμε πράγματα, να πάρουμε πρωτοβουλίες, να πάρουμε σημαντικές αποφάσεις για την ζωή μας, τελικά να ζήσουμε όπως θέλουμε και καταλαβαίνουμε, επειδή νοιαζόμαστε για το τι θα πουν οι άλλοι, λογαριάζουμε την κρίση τους, την άποψη τους, την κατάκριση τους, κ.λπ.

Ανάλογα με το πόσο πολύ νοιαζόμαστε για το τι νομίζουν και το τι θα πουν οι άλλοι για εμάς είναι και το μέγεθος του φόβου, της ντροπής, των ενοχών κ.λπ. αλλά και της δυσκολίας να εκφραστούμε, να παίρνουμε πρωτοβουλίες, αποφάσεις να κάνουμε πράγματα που θα θέλαμε πολύ και να εκφράσουμε την δημιουργικότητα μας. Αν νοιαζόμαστε πάρα πολύ στο τέλος καταλήγουμε να υποφέρουμε και ζούμε μίζερα και δυστυχισμένα. .

Πρέπει να μάθουμε να εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας, τις ικανότητες μας, την δημιουργικότητα μας, την ευφυΐα μας, τις κρίσεις μας, τις ανάγκες μας, αλλιώς δεν μπορούμε να χαρούμε την ζωή και να εξελιχθούμε. Δεν μπορεί να στηρίζουμε την αυτοαξία μας και την ζωή μας στο τι πιστεύουν και τι θεωρούν οι άλλοι καλό ή όχι . Ακόμη κι αν τελικά πονέσουμε από λάθος επιλογές μας, θα είναι δικό μας λάθος και όχι λάθος επιλογή των άλλων για εμάς. Είναι προτιμότερο να κάνουμε λάθος επιλογές από το να ζούμε μπλοκαρισμένοι, εγκλωβισμένοι και δυστυχισμένοι επειδή νοιαζόμαστε για το τι θα πουν οι άλλοι.

Ακόμη και αν κάνουμε λάθος επιλογές, ακόμη και αν πάρουμε λάθος αποφάσεις, είναι προτιμότερο να ζούμε ελεύθεροι από το φόβο της υπόληψης, από το τι θα νομίζουν ή θα πουν οι άλλοι, διότι έτσι θα μάθουμε από πρώτο χέρι αν αυτά που θέλουμε να κάνουμε ή να ζήσουμε, έχουν πράγματι αξία ή όχι, και αν πράγματι μας έφεραν αυτό που επιδιώκαμε (π.χ. ελευθερία, ευτυχία, αγάπη, πληρότητα κ.λπ.)..
 

Παρά ταύτα, κάνω τις επιλογές μου, δεν σημαίνει λέω ή κάνω ότι μου έρθει στο κεφάλι, χωρίς να το εξετάσω και να το κατανοήσω. Δεν σημαίνει επίσης ότι αν χρειαστεί, δεν θα ζητήσουμε την άποψη και την βοήθεια κάποιου που θεωρούμε ότι μπορεί να μας βοηθήσει.

Το να μην ξέρουμε κάτι δεν σημαίνει ότι δεν αξίζουμε ή ότι είμαστε κατώτεροι. Δεν μειώνεται η αξία μας όταν ζητάμε βοήθεια ή ρωτάμε. Προσέξτε μόνο ποιους ρωτάτε, δεν είναι όλοι σε θέση να μας συμβουλεύουν. Και επίσης εξετάστε την συμβουλή που σας δώσανε, για να την κατανοήσετε και όχι να την δεχτείτε ακούραστα.

Το να μάθετε να ακούτε την καρδιά σας είναι επίσης σημαντικό διότι συμβαίνει να μην μπορούμε πάντοτε να καταλάβουμε (με την λογική) αν κάτι είναι καλό ή όχι για εμάς. Η καρδιά μας (η ψυχή μας) το ξέρει. Αλλά θα πρέπει να μάθουμε να διακρίνουμε (να ξεχωρίζουμε) αν αυτό που νοιώθουμε είναι της καρδιάς μας (Ψυχής μας)  ή κάποιου συναισθήματος.
 

Αν δεν μαθαίνουμε από τα λάθη μας, σημαίνει ότι χρειαζόμαστε περισσότερες εμπειρίες και πόνο για να μάθουμε τι έχει αξία στην ζωή και τι όχι, για να μάθουμε πως μπορούμε να ζούμε συνειδητά και σε αρμονία με την ψυχή μας και πως να μεταμορφώνουμε συνειδητά τον εαυτό μας. 

Όταν νοιαζόμαστε για την έγκριση των άλλων (τι λένε, τι νομίζουν, τι σκέπτονται οι άλλοι για εμάς) κάνουμε αρνητικές για εμάς και τους άλλους σκέψεις (που μας αποδυναμώνουν και μας φέρνουν σε αντίθεση με τους άλλους) και συνοδεύονται από ενεργειακή και συναισθηματική συρρίκνωση (συναισθήματα απογοήτευσης, κατωτερότητας, αγωνίας, φόβου ντροπής, ανασφάλειας, ενοχών, θυμού).

Αυτές οι σκέψεις και τα συναισθήματα μας παραλύουν και μας κάνουν να χάνουμε τον εσωτερικό προσανατολισμό μας, να είμαστε σε σύγκρουση με αυτό που νιώθουμε πιστεύουμε, που θέλουμε να κάνουμε ή κάναμε στο παρελθόν. Εξ αιτίας αυτού δεν ζούμε με χαρά, δημιουργικότητα, ελευθερία, αγάπη ειρήνη, πληρότητα. Φυσικά, δεν είναι μόνο αυτό η αιτία που δεν ζούμε με πληρότητα,
  αγάπη, ελευθερία, κ.λπ. αλλά σίγουρα μια από τις κύριες αιτίες.

Αυτός ο μηχανισμός και προγραμματισμός του να νοιαζόμαστε τι σκέπτονται ή τι πιστεύουν οι άλλοι για εμάς (που είναι βασισμένος στην χαμηλή αυτοαξία και αυτοπεποίθηση), υπάρχει σε όλους, σε κάποιους είναι πολύ δυνατός και σε άλλους λιγότερο δυνατός. Αλλά και στον καθένα μας, άλλες φορές εκδηλώνεται πιο έντονα και άλλες φορές λιγότερο έντονα. Επίσης με κάποια πράγματα πιο έντονα από κάποια άλλα. Για παράδειγμα, αν ταυτίζουμε την αυτοαξία μας με την εμφάνιση μας τότε μας νοιάζει πολύ να έχουμε την αποδοχή, επιβεβαίωση και έγκριση των άλλων σε σχέση με την ομορφιά μας, τα μαλλιά μας, το σώμα μας κ.λπ.

Αν θέλουμε να ζούμε ελεύθεροι και ευτυχισμένοι πρέπει να ελευθερωθούμε από αυτόν τον προγραμματισμό, που είναι σαν ένα σαράκι που μας τρώει.

Βασικά σημεία εργασίας  για να ελευθερωθούμε από αυτόν τον μηχανισμό

Πρώτον

Θα πρέπει με την δική μας γνώση, διάκριση, κατανόηση και αξίες να καταλήξουμε αν είναι ορθό ή όχι αυτό που κάνουμε, αυτό που θέλουμε να κάνουμε, που πιστεύουμε ή θεωρούμε σπουδαίο για εμάς.

Πρώτα απ’ όλα όμως θα πρέπει να ερευνήσουμε και να στοχαστούμε ποιες είναι οι αξίες και οι σκοποί της ζωής μας. Είναι απαραίτητο να είμαστε συνειδητοί και ξεκάθαροι ποιες είναι οι αξίες μας και ο σκοπός/οί της ζωής μας, γιατί αυτά είναι το μέτρο να εξετάζουμε τις απόψεις, τις πεποιθήσεις, τις επιθυμίες και τις πράξεις μας. Για να ζούμε με αρμονία, ειρήνη, ικανοποίηση, ελευθερία, είναι προϋπόθεση να ζούμε σε αρμονία με τις αξίες μας και την συνείδηση μας.
 

Δεύτερον

Να ερευνήσουμε, να κατανοήσουμε και να εξαλείψουμε την υποσυνείδητη ανάγκη να έχουμε την έγκριση των άλλων, για να νοιώθουμε ασφάλεια, σιγουριά, αυτοπεποίθηση, ότι αξίζουμε, ότι είμαστε σημαντικοί.

Να εξαλείψουμε την συναισθηματική φόρτιση (τα συναισθήματα αγωνίας, φόβου, ενοχών, ντροπής, αίσθημα κατωτερότητας, θυμού κ.λπ.) που συνδέεται με αυτόν τον προγραμματισμό-ανάγκη και τις σκέψεις. Η συναισθηματική φόρτιση εξαλείφεται με διάφορες μεθόδους.

Μεθοδολογία, μέσα

Κατά αρχάς, είναι απαραίτητο να αντιληφθούμε και να παραδεχτούμε (αποδεχτούμε) ότι πράγματι μας νοιάζει η γνώμη των άλλων, ότι λογαριάζουμε την γνώμη των άλλων, ότι ένα κομμάτι μας νοιάζεται πολύ για το τι πιστεύουν (ή νομίζουμε ότι πιστεύουν), τι νομίζουν (ή μπορεί να νομίζουν), τι λένε (ή νομίζουμε ότι λένε) οι άλλοι για εμάς, για να νοιώθουμε ασφαλείς, σημαντικοί, σπουδαίοι.

Αυτό απαιτεί να παρατηρούμε τον εαυτό μας συστηματικά στην διάρκεια της ημέρας ώστε να δούμε πότε και πως εκδηλώνεται και πως λειτουργεί μέσα μας αυτός ο προγραμματισμός. Σε ποιες περιστάσεις και με ποια θέματα εκδηλώνεται πιο συχνά και πιο έντονα. Πως ταυτιζόμαστε με αυτό. Πώς κινείται η ενέργεια μέσα μας πως περιορίζεται η σκέψη μας κ.λπ.

Καθημερινά να ερευνούμε κάθε βράδυ στο χώρο μας, σε ευνοϊκότερες συνθήκες, τις περιπτώσεις που παρατηρήσαμε στην διάρκεια της ημέρας, όπως και κάποιες σημαντικές του παρελθόντος, με σκοπό να εμβαθύνουμε περισσότερο σε αυτές. Είναι απαραίτητο να γίνουμε ικανοί να το αναγνωρίζουμε εύκολα όταν εκδηλώνεται, πως εκδηλώνεται, πως ακριβώς λειτουργεί μέσα μας, ως σκέψεις, συναισθήματα σε σχέση με τις εξωτερικές καταστάσεις. Είναι απαραίτητο να συνειδητοποιήσουμε ότι είναι κάτι μηχανικό μέσα μας, ότι συμβαίνει ανεξάρτητα από την θέληση μας και ότι δεν είμαστε αυτό.

Σε αυτό θα χρειαστεί να κάνουμε επίσης ασκήσεις για να αυξήσουμε την ικανότητα προσοχής, αυτοπαρατήρησης, μέσω ασκήσεων προσοχής, διαλογισμού και παρατήρησης.

ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΙΣ


Είναι απαραίτητο να εξετάσουμε ποιες πεποιθήσεις και ποιες στερεότυπες σκέψεις σχετίζονται με αυτήν την ανάγκη αποδοχής και αναγνώρισης από τους άλλους και μας κρατούν εγκλωβισμένους σε αυτή.

ΑΠΟΔΟΧΗ ΚΑΙ ΒΙΩΜΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ

Να αποδεχτούμε ότι υπάρχει αυτό μέσα μας, να μην το αρνηθούμε την στιγμή που εκδηλώνεται αλλά να του δώσουμε προσοχή ώστε να βιώσουμε ξεκάθαρα πως είναι, να βιώσουμε πλήρως το συναίσθημα, να δούμε τι γεύση έχει, να δούμε επίσης πως οι σκέψεις ταυτίζονται με το συναίσθημα.
 

ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΝΑΣ ΦΥΣΗΣ

Είναι σημαντικό να δούμε ότι μέσα μας υπάρχει κάτι (το κέντρο μας, η ουσία μας, η εσωτερική σιωπηλή παρουσία) που παραμένει ανέγγιχτο από ότι συμβαίνει  στο συναίσθημα, στο νου και στο σώμα. Είναι σημαντικό να είμαστε σε επαφή με την εσωτερική σιωπηλή παρουσία και όντας σε επίγνωση αυτής της σιωπηλής παρουσίας  να παρατηρήσουμε και να βιώσουμε το συναίσθημά.
 

ΤΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΕΧΕΙ ΕΠΑΝΩ ΜΑΣ

Να στοχαστούμε το κακό που μας κάνει αυτός ο προγραμματισμός. Ότι βιώνουμε για παράδειγμα συρρίκνωση, φόβο, χάνουμε την χαρά, ελευθερία, την ειρήνη, την αγάπη, μας κουράζει, χάνουμε ενέργεια, επηρεάζει τις σχέσεις μας, την υγεία, κ.λπ.

Να στοχαστούμε στο ότι μας μπλοκάρει και δεν μπορούμε να δράσουμε ελεύθερα, δημιουργικά αποτελεσματικά και ότι δεν απολαμβάνουμε τη ζωή μας.
 

ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΑΥΤΟΑΞΙΑΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗΣ  

Να κάνουμε πράγματα για να αυξήσουμε την αυτοπεποίθηση μας και την αυτοαξία μας. Να βάλουμε σε δράση την δημιουργικότητα μας. Η αυτογνωσία, η συμμετοχή σε ομάδες αυτογνωσίας, βοήθεια από ειδικούς, εφαρμογή τεχνικών (όπως το EFT), φυσικών θεραπειών όπως τα ανθοϊάματα του Μπάχ, η προσευχή, οι θετικές επιβεβαιώσεις, να ανακαλύψουμε τα ταλέντα μας και να τα βάλουμε σε δράση, αποφυγή ανθρώπων που δεν σέβονται την αξία μας και συναναστροφή με ανθρώπους που έχουν υψηλή αυτοεκτίμηση και αυτοσεβασμό, να συμμετέχουμε σε ομάδες βοήθειας αδύναμων,  να συμμετέχουμε σε δράσεις που ωφελούν την κοινωνία, ο στοχασμός, ο διαλογισμός, η κατανόηση, η διατήρηση καλής υγείας, η άσκηση, ο σεβασμός των αναγκών του σώματος μας, η επίτευξη μικρών στόχων,  είναι μερικοί από τους τρόπους.

ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΩΝ ΚΑΙ ΕΓΩΪΚΩΝ ΤΑΣΕΩΝ

Να κάνουμε μια συνολική εργασία για την εξάλειψη των διάφορων εγωϊκών τάσεων,. και υποσυνείδητων προγραμματισμών, αρνητικών συναισθημάτων, λανθασμένων πεποιθήσεων κ.λπ.
 

ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΕΣΑ ΜΑΣ

Παράλληλα με της εργασία που κάνουμε για να ελευθερωθούμε από προγραμματισμούς, εγωϊκές τάσεις, συνήθειες, προσκολλήσεις, αρνητικά συναισθήματα και λανθασμένες πεποιθήσεις είναι απαραίτητο να ασκούμαστε καθημερινά στον διαλογισμό και στην αυτοέρευνα, ώστε να αναγνωρίσουμε και να αποκτήσουμε συνειδητή επαφή με το αυθεντικό μέσα μας, την αληθινή μας φύση, τον αληθινό (πνευματικό) μας Εαυτό, την εσωτερική σιωπηλή παρουσία και να παραμένουμε σταδιακά όλο και περισσότερο σε συνειδητή επαφή με αυτή. Χωρίς αυτό, δεν μπορούμε να αποσπαστούμε, αποταυτιστούμε, από τον κατώτερο εαυτό μας (τα ρατζασοταμασικό εγώ και νου), και η εργασία για να ελευθερωθούμε από προγραμματισμούς, εγωϊκές τάσεις, προσκολλήσεις, αρνητικά συναισθήματα κ.λπ., είναι δύσκολη και δεν μπορεί να προχωρήσει σε βάθος.

Μεγάλη βοήθεια για να πέτυχουμε τον διαλογισμό και την επαφή με την αλήθεια μέσα μας (εσωτερική σιωπηλή παρουσία) είναι να εφαρμόζουμε πειθαρχίες και πρακτικές που θα κάνουν τον νου σαττβικό. Είναι δηλαδή σημαντικό να γίνει ο νους, διαυγής, αγνός, σταθερός, φωτεινός, εστιασμένος, και έτσι θα είναι πολύ ευκολότερο να είμαστε σε επαφή με την εσωτερική σιωπή, και αυτό με τη σειρά του, θα μας επιτρέψει να αντιληφθούμε ευκολότερα τις νοητικές και συναισθηματικές καταστάσεις που εκδηλώνονται μέσα μας, να μην ταυτιζόμαστε με αυτές, να τις παρατηρήσουμε προσεκτικά, να τις μελετήσουμε και να τις εξαλείψουμε.
 

Όποιος εξαλείψει την υπόληψη, το φόβο κρίσης και κατάκρισης, την ανάγκη αποδοχής, αναγνώρισης και επιβεβαίωσης από τους άλλους, έχει ελευθερωθεί τελείως από το να νοιάζεται το πώς τον βλέπουν ή τι νομίζουν οι άλλοι για αυτόν, έχει κάνει την μισή εργασία με τον εαυτό του. Η άλλη μισή είναι να εξαλείψει την επιθυμία για απολαύσεις και κοσμικές επιτυχίες (το δεύτερο σχετίζεται με την υπόληψη).