ΤΑ ΚΑΛΑ ΚΟΠΟΙΣ ΚΤΩΝΤΑΙ. ~ Άτμαν Νιτυανάντα

ΤΑ ΚΑΛΑ ΚΟΠΟΙΣ ΚΤΩΝΤΑΙ

Η εσωτερική αλλαγή και η μεταμόρφωση μας σε πραγματικό άνθρωπο, θέλει προσπάθεια, τριβή και ξεβόλεμα.

Αλλά οι πολλοί προτιμούν την βόλεψη, τις συνήθειες, και την ελάχιστη τριβή, και έτσι πεθαίνουν περίπου όπως ήρθαν, ή μάλλον λίγο παχύτεροι από συναισθηματικό πόνο, επιθυμίες και πάθη.

Πώς αναπτύσσουμε τις ικανότητες και τις αρετές ~ Άτμαν Νιτυανάντα

Πώς αναπτύσσουμε τις ικανότητες και τις αρετές

Αν θέλετε να αναπτύξετε κάποια ικανότητα ή αρετή, για παράδειγμα την αυτοπαρατήρηση ή την ενθύμηση-επίγνωση της εσωτερικής σιωπής (Αυτεπίγνωση), οι ιδέες που σας παρουσιάζω παρακάτω θα σας βοηθήσουν να κάνετε μια οργανωμένη προσπάθεια, που είναι η κύρια προϋπόθεση να πετύχετε τους στόχους σας. Είναι βέβαιο, ότι ακολουθώντας τις οδηγίες που δίνονται παρακάτω θα έχετε υψηλή αποτελεσματικότητα.

Πρώτα απ' όλα να θυμάστε ότι μια ικανότητα αναπτύσσεται εξασκώντας την ικανότητα. Αλλά αυτό θα γίνει αποτελεσματικά ακολουθώντας μια μεθοδολογία και όχι αφήνοντας το στην τύχη.

Ξεκαθαρίζουμε τι θέλουμε να αναπτύξουμε, συλλέγουμε πληροφορίες και γνώσεις σχετικά με αυτό, βρίσκουμε τα μέσα (τεχνικές, μεθόδους, ασκήσεις κ.λπ.) που βοηθούν να αναπτύξουμε την ικανότητα που θέλουμε και επιλέγουμε ποια αυτά θα χρησιμοποιήσουμε για να πετύχουμε τον στόχο μας, σχεδιάζουμε και οργανώνουμε ένα πλάνο δράσης, βάζουμε στόχους, εφαρμόζουμε το πλάνο και καθώς το εφαρμόζουμε το αξιολογούμε και κάνουμε διορθώσεις και αλλαγές όταν εκτιμούμε ότι είναι απαραίτητο. Μπορούμε να ζητήσουμε βοήθεια απο δασκάλους αυτογνωσίας ή προχωρημένους μαθητές για να οργανώσουμε το πρόγραμμα μας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στις παρούσες συνθήκες.

Χρειάζεται αρχικά μια βασική γνώση και κατανόηση για την ικανότητα που θέλουμε να αναπτύξουμε, η οποία θα εμβαθύνει σταδιακά με την πρακτική αλλά και περισσότερη μελέτη και στοχασμό και βέβαια πολλή, συστηματική και με ενδιαφέρον πρακτική.

Αποκτήστε πρώτα από όλα γνώση από διάφορες πηγές. Βρείτε γνώση από όλες τις διαθέσιμες πηγές (βιβλία, κείμενα και βίντεο στο ίντερνετ, φίλοι, κέντρα αυτογνωσίας κ.λπ.). Μάθετε τι είναι αυτοπαρατήρηση και  η ενθύμηση-επίγνωση της εσωτερικής σιωπής (Αυτεπίγνωση) και επίσης  τι ασκήσεις μπορείτε να κάνετε για να αναπτύξετε αυτές τις ικανότητες και βάλτε τις σε εφαρμογή. Έχοντας αυτήν την βασική γνώση αρχίστε κιόλας την εφαρμογή και την εξάσκηση.

Εξασκήστε την ικανότητα που θέλετε  να αναπτύξετε κάνοντας  πρακτική, πρωί και βράδυ (ή και μεσημέρι) σε προγραμματισμένες ώρες.

Βρείτε τρόπους να θυμάστε να εφαρμόζετε  την αυτοπαρατήρηση και την αυτεπίγνωση κάθε στιγμή σε όλη την διάρκεια της ημέρας.

Για να θυμάστε τον σκοπό σας, βάλτε στο σπίτι σας ή και στην δουλειά σας σε εμφανή σημεία στον τοίχο, φύλλα που γράφετε τον στόχο σας.

Γράψτε για παράδειγμα στα φύλλα χαρτιού:

«Παρατηρώ τον εαυτό μου από στιγμή σε στιγμή».

«Είμαι σε επίγνωση της εσωτερικής σιωπής από στιγμή σε στιγμή».

Βάλτε στο κινητό ή στο κομπιούτερ σας υπενθυμίσεις ή ξυπνητήρι να σας το θυμίζουν κάθε τόσο για να μην ξεχνάτε να το κάνετε..

Το πρωί και το βράδυ κάντε προσευχή για να ζητήσετε βοήθεια για να το πετύχετε και επίσης κάντε επιβεβαιώσεις ώστε να εγγραφεί δυνατά στο υποσυνείδητο σας, για να το θυμάστε αλλά και να σας ωθεί να το κάνετε.

Διαλλείματα εξάσκησης στην διάρκεια της ημέρας

Κάντε διαλλείματα σε τακτά χρονικά διαστήματα στην διάρκεια της ημέρας, κάθε μία ή δύο ώρες για παράδειγμα, σταματήστε κάθε άλλη δραστηριότητα για 2-3 έως 10 λεπτά για να ασκηθείτε αποκλειστικά σε αυτό. Αυτό θα σας βοηθήσει να θυμάστε να συνεχίσετε την προσπάθεια με καλύτερη εσωτερική κατάσταση μέχρι την επόμενη στάση.

Βάλτε μικρούς στόχους στην διάρκεια της ημέρας για να τα εξασκήσετε. π.χ. θυμίζω στον εαυτό μου πριν αρχίσω μια μικρή δραστηριότητα όπως είναι, το βούρτσισμα των δοντιών μου, το φαγητό, το  μπάνιο,  όταν διαβάζω, η τουαλέτα, κ.λπ., να είμαι σε αυτεπίγνωση και να παρατηρώ τον εαυτό μου (σώμα, νου, συναισθήματα)  με προσοχή.

Όταν  είστε στην αγορά ή σε κάποια καφετέρια, ή στο λεωφορείο θυμήστε στον εαυτό σας να ασκήσετε την προσοχή, την αυτεπίγνωση και την αυτοπαρατήρηση.

Έμπνευση, κίνητρο, ενδιαφέρον

Για να διατηρήσετε την έμπνευση, το ενδιαφέρον και το κίνητρο υψηλά αλλά και για να κατανοήσετε καλύτερα αυτές τις ικανότητες και την σημασία τους, διαβάστε καθημερινά βιβλία και κείμενα για την αυτοπαρατήρηση και την αυτεπίγνωση.

Για τον ίδιο λόγο δείτε βίντεο στο ίντερνετ σχετικά με αυτά.

Εφαρμόστε  καθοδηγούμενους διαλογισμούς για αυτοπαρατήρηση και αυτεπίγνωση. Μπορείτε να τα βρείτε στο διαδίκτυο (όπως το youtube)  αλλά και στις εφαρμογές για κινητά και σε ιστοσελίδεςε θέματα αυτογνωσίας.

Παρακολουθήστε σεμινάρια και  διαλέξεις σχετικά με αυτά τα θέματα. Ρωτήστε δασκάλους ή προχωρημένους μαθητές για τυχόν απορίες.

Κάντε παρέα με ανθρώπους που κάνουν την ίδια προσπάθεια.

Συμμετέχετε σε πρακτικές κάποιου κέντρου αυτογνωσίας.

Κάντε πρακτική στη φύση ή σε ιερά μέρη που οι δονήσεις είναι πολύ υψηλές και βοηθούν στο να έχουμε καθαρό, φωτεινό, ήρεμο νου.

Γράψτε κείμενα σχετικά με την αυτοπαρατήρηση και την αυτεπίγνωση θα σας βοηθήσουν να καταλάβετε τις αδυναμίες σας  και πόσο καλά ή όχι το καταλαβαίνετε και το εξασκείτε.

Ημερολόγιο

Κρατήστε ημερολόγιο σχετικά με την προσπάθεια που κάνετε. Θα μπορείτε να διαπιστώσετε αν ακολουθείτε το πρόγραμμα και τον σχεδιασμό που έχετε κάνει, τι δραστηριότητες κάνατε, τι εμπόδια αναγνωρίσατε και πως τα εξαλείψατε, εμπνεύσεις και κατανοήσεις σχετικά με αυτά.

Εμπόδια, αντίσταση

Αφαιρέστε τα εμπόδια, την αντίσταση του εγώ, τα ελαττώματα, τους προγραμματισμούς, τις πεποιθήσεις και τις συνήθειες που σας εμποδίζουν να τα αναπτύξετε.

Διατηρείστε πάντοτε την στάση του μαθητή

Διατηρείστε πάντοτε την στάση του μαθητή. Να είσαστε δηλαδή ανοικτοί στο να δεχτείτε βοήθεια και να ακούτε συμβουλές, μα είσαστε ανοικτοί  σε νέα γνώση και μάθηση, να έισαστε ανοικτοί να εγκαταλείψετε λανθασμένες γνώσεις, πεποιθήσεις, συνήθειες κ.λπ.,  να είσαστε ανοικτοί και ελαστικοί στο να κάνετε αλλαγές και προσαρμογές όταν αυτό είναι απαραίτητο και τέλος να είστε ερευνητικοί και εφευρετικοί.

Βρείτε επίσης τους δικούς σας τρόπους που θα σας βοηθήσουν να αναπτύξετε την ικανότητα/ες που θέλετε.

ΤΟ ΤΕΛΕΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΤΕΛΕΣ ~ Atman Nityananda,

ΤΟ ΤΕΛΕΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΤΕΛΕΣ 

Το τέλειο δεν μπορεί να γίνει ατελές και το ατελές δεν μπορεί να γίνει τέλειο 

Διότι είναι ίδιον του τέλειου να είναι απεριόριστο (από τον χρόνο, τον χώρο και την αιτιότητα), αμετάβλητο, πανταχού και πάντα παρόν και αθάνατο (χωρίς αρχή και τέλος). 

Και είναι ίδιον του ατελούς να είναι περιορισμένο ((από τον χρόνο, τον χώρο και την αιτιότητα), μεταβλητό,  να μην είναι συνεχώς και παντού παρόν, να έχει αρχή και τέλος (γέννηση και θάνατο). 

Τι από τον εαυτό σας έχει αρχή και τέλος, είναι μεταβλητό, ασυνεχές, υποκείμενο στον χωροχρόνο και την αιτιότητα και τι είναι αμετάβλητο, άχρονο, άμορφο, απεριόριστο και αθάνατο. 

Βρείτε την τελειότητα μέσα σας και ελευθερωθείτε από την ψευδαίσθηση ότι είστε το ατελές, τον πόνο και την δυστυχία που αυτή η ψευδαίσθηση φέρνει. (η ταύτιση η προσκόλληση στο ατελές).

 

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΡΟΥΣ ~ Άτμαν Νιτυανάντα

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΡΟΥΣ

Δεν υπάρχει μισή ελευθερία. Η ελευθερία δεν αποκτιέται με το να χάσουμε μόνον τους δυσάρεστους προγραμματισμούς, αλλά και τους ευχάριστους.

Η ελευθερία αποκτιέται όταν  εδραιωθεί ο νους μας σε αυτό που είναι πέρα από το ευχάριστο και το δυσάρεστο, την χαρά και την λύπη και όλες τις διαδικότητες τις δημιουργημένες από το εγώ και τον κατώτερο νου.

ΥΠΑΚΟΥΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΤΟΥ ΔΑΣΚΑΛΟΥ ΧΑΝΩ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΟΥ ~ Άτμαν Νιτυανάντα

ΥΠΑΚΟΥΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΤΟΥ ΔΑΣΚΑΛΟΥ  ΧΑΝΩ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΟΥ 

Δεν μπορεί να χάσει κάποιος μια ελευθερία που δεν έχει. Ένα άτομο που ζει ταυτισμένο με το σώμα και τον νου, και ακολουθεί κατά γράμμα ως πιστός ασυνείδητος υπηρέτης, τους υποσυνείδητους προγραμματισμούς και τις επιθυμίες του εγώ, είναι πολυτέλεια να μιλάει για ελευθερία. Το να νομίζει κάποιος ότι είναι ελεύθερος δεν σημαίνει και ότι είναι πράγματι ελεύθερος.

Ο δάσκαλος θέλει να βοηθήσει τον μαθητή να βγει από την άγνοια, την μιζέρια και την δυστυχία και να φτάσει στην πληρότητα, την ειρήνη και την ευτυχία. 

Το εγώ θέλει να παραμείνει στην άγνοια και στην δυστυχία γιατί είναι δημιουργημένο από την άγνοια και έχει συνηθίσει να ζει στην άγνοια και στην μιζέρια.. 

Οπότε με το να αδιαφορεί, να μην ακούει και να μην ακολουθεί ο μαθητής τις οδηγίες, τις συμβουλές και τις παραινέσεις του δασκάλου απλά παρατείνει την άγνοια και την δυστυχία του. 

Το να πιστεύει ο μαθητής ότι χάνει την ελευθερία του με το να ακούει και να εφαρμόζει τις οδηγίες του δασκάλου (σε θέματα που αφορούν την άσκηση) είναι μια ψευδαίσθηση του εγώ. Ποια ελευθερία να χάσει ένας που δεν είναι ελεύθερος αλλά δούλος των αισθήσεων, του νου και του εγώ;

Το εγώ έχει την ψευδαίσθηση ότι χάνει την ελευθερία του όταν δεν μπορεί να κάνει, τα ίδια που εδώ και χρόνια έκανε ανενόχλητο λόγω της έλλειψης γνώσης, κατανόησης, διάκρισης και αυτοπαρατήρησης. Του εγώ δεν του αρέσει καθόλου να χάσει την κυριαρχία του στον νου και στις αισθήσεις του μαθητή. Και ένας από τους τρόπους να κρατήσει την κυριαρχία του το εγώ είναι να κάνει τον μαθητή να μην ακούει τις συμβουλές και τις παραινέσεις του δασκάλου κάνοντας του να πιστεύει ότι έτσι χάνει την ελευθερία του.

Το μόνο που μπορεί να χάσει κανείς ακούγοντας και εφαρμόζοντας τις οδηγίες του δασκάλου του, είναι να χάσει το εγώ του, τους προγραμματισμούς του και την δυστυχία του, και να κερδίσει την ελευθερία του.

Ομ! Θετικές ρουτίνες και συνήθειες ~ Atman Nityananda

ΘΕΤΙΚΕΣ ΡΟΥΤΙΝΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ 

Η σημαντικότερη ίσως στρατηγική να αλλάξουμε τον εαυτό μας είναι να δημιουργήσουμε μικρές θετικές ρουτίνες και συνήθειες. 

Χωρίς αυτές τις ρουτίνες και τις συνήθειες η προσπάθεια μας θα είναι ασταθής, με σκαμπανεβάσματα και μικρή αποτελεσματικότητα. Τις νύχτες δουλειάς, όπου υπάρχει αδράνεια, τεμπελιά, μη όρεξη για άσκηση, αμφιβολίες, και που είναι αναπόφευκτες για όλους στα πρώτα χρόνια της άσκησης,  είναι οι ρουτίνες και οι θετικές συνήθειες που θα σας κρατήσουν 'όρθιους' στην άσκηση και στον δρόμο. Χωρίς αυτές (τις ρουτίνες και τις συνήθειες) η άσκηση δεν προχωράει ικανοποιητικά και πολύ πιθανό σε κάποια νύχτα δουλειάς να εγκαταλείψετε την άσκηση, όπως έχω δει να συμβαίνει σε πολλούς συνοδοιπόρους μου.

Όταν εξασκούμε κάτι συστηματικά και καθημερινά για αρκετό διάστημα (το πόσο πολύ εξαρτάται από το τι θέλουμε να αναπτύξουμε) κάποια στιγμή αυτοματοποιείται και αναλαμβάνει το υποσυνείδητο την εκτέλεση του. Όταν το αναλάβει το υποσυνείδητο τότε αυτή η δεξιότητα θα γίνεται χωρίς αντίσταση, χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια και αποτελεσματικά.

Οι ρουτίνες-συνήθειες μπορεί να είναι απλά μια νοητική στάση, μια γραμμή σκέψης, ένας στοχασμός, μια δράση ή μια σειρά δράσεων, η σύνδεση μιας νοητικής στάσης με κάποια φυσική δραστηριότητα ή με κάποιο συναίσθημα κ.λπ.. 

Αν επαναλαμβάνουμε σταθερά καθημερινά αυτό που θέλουμε να αυτοματοποιήσουμε στο υποσυνείδητο, είναι θέμα μερικών εβδομάδων ή μηνών να το πετύχουμε. Το διάστημα εξαρτάται από το τι θέλουμε να πετύχουμε.

Σημαντικές ρουτίνες και συνήθειες

Διαλογισμός

Haidakhan Babaji

Μια σημαντική ρουτίνα-συνήθεια, είναι να κάνουμε διαλογισμό καθημερινά πρωί και βράδυ. Κάνουμε διαλογισμό την ίδια ώρα στον ίδιο μέρος, στην ίδια θέση και ακολουθούμε την ίδια διαδικασία. Ακολουθούμε δηλαδή τα ίδια βήματα για να κάνουμε διαλογισμό. 

Θυμίζω την μέθοδο ελάχιστης άσκησης και της βήμα-βήμα αύξησης της άσκησης. Είναι προτιμότερο να ξεκινήσουμε με μια πολύ μικρη διάρκεια που να μας είναι εύκολο να την κάνουμε σταθερά και καθημερινά μέχρι να γίνει συνήθεια παρά πολύ χρόνο από την αρχή και εγκατάλειψη αργότερα. Περισσότερα για αυτό διάβασε εδώ: Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΛΑΧΙΣΤΗΣ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ

Ρουτίνα καθημερινού προγράμματος ασκήσεων

Κάθε πρωί και βράδυ εφαρμόζουμε μια συγκεκριμένη ρουτίνα ασκήσεων την ίδια ώρα, στο ίδιο μέρος με την ίδια σειρά. Για παράδειγμα το πρωί κάνουμε 8 λεπτά ασκήσεις γιόγκα, 5 λεπτά αναπνοές, 7 προσευχή επιβεβαιώσεις, 15 επανάληψη μάντρα-διαλογισμός, σύνολο 35 λεπτά πρακτική. 

Φαγητό

Μια άλλη σημαντική ρουτίνα είναι ο τρόπος που θα ξεκινάμε το φαγητό μας και ο τρόπος που τρώμε. Με προσευχή, συνειδητά κάθε κίνηση, μάντρα και με επίγνωση της εσωτερικής σιωπής.

Καθημερινή μελέτη

Μια σημαντική συνήθεια είναι να διαβάζουμε καθημερινά πνευματικά βιβλία, βιβλία αυτογνωσίας, αυτοβελτίωσης, ψυχολογίας και ιερει γραφές. Η καθημερινή μελέτη έχει πολλά οφέλη,
διαβάστε σχετικά στο άρθρο: Η σημασία της μελέτης πνευματικών βιβλίων

ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

Είναι σημαντικό να διατηρούμε επίσης ένα ημερολόγιο στο οποίο θα καταγράφουμε τι κάνουμε ή δεν κάνουμε καθημερινά σε σχέση με το πρόγραμμα και του στόχους που έχουμε αποφασίσει και δεσμευτεί να ακολουθήσουμε με συνέπεια.

Επισης γράφουμε τις εγωϊκές τάσεις, προγραμματισμούς και αρνητικές συνήθειες που δουλεύουμε.

Το ημερολόγιο μας βοηθάει να ελέγχουμε αν εφαρμόζουμε το πρόγραμμα μας σταθερά, να εντοπίσουμε εμπόδια και να βρούμε λύσεις για αυτά.

Ερωτήσεις, γραμμές σκέψης

Μια συνήθεια που θα αναπτύξουμε μπορεί να είναι απλά μια ερώτηση ή μια γραμμή σκέψης. 

Για παράδειγμα για να παραμένουμε στο παρόν εστιασμένοι σε αυτό που κάνουμε, κάθε φορά που έρχεται κάποια σκέψη σχετικά με το μέλλον, το παρελθόν ή με κάτι άλλο από αυτό που κάνουμε, μπορούμε να ρωτήσουμε: Τι σχέση έχουν αυτές οι σκέψεις με αυτό που κάνω τώρα; Με βοηθάνε στον σκοπό μου αυτές οι σκέψεις; Θέλω πραγματικά να κάνω αυτές τις σκέψεις; Αναρωτιόμαστε, ερχόμαστε σε επαφή με την εσωτερική σιωπή, στοχαζόμαστε για λίγο σε αυτό που ρωτάμε, συνειδητοποιούμε πως ο νους μας, μας ξεγελάει και πως απλά χάνουμε ενέργεια και χρόνο άσκοπα και γυρίζουμε στο σκοπό μας.

Εννοείται ότι κάθε στιγμή θα πρέπει να έχουμε κάποιο σκοπό. Αν δεν έχουμε κάποιο σκοπό ο νους μπορεί εύκολα να μας δουλεύει και να μας πείθει να ακολουθήσουμε αυτό που παρορμητικά αυτός θέλει. 

Θυμόμαστε να επαναλαμβάνουμε εσκεμμένα και θεληματικά αυτές τις ερωτήσεις κάθε φορά που εμφανίζονται σκέψεις διαφορετικές από αυτές που σχετίζονται με αυτό που κάνουμε τώρα, μέχρι αυτές να αυτοματοποιηθούν και να εγείρονται μέσα μας αυτόματα κάθε φορά που ο νους μας ξεφεύγει από αυτό που είμαστε εστιασμένοι. 

Διαλλείματα χαλάρωσης και αυτεπίγνωσης στην διάρκεια της ημέρας

Άλλη μια ρουτίνα-συνήθεια είναι να σταματάμε κάθε δύο ώρες για παράδειγμα  οποιαδήποτε δραστηριότητα για 3 έως 5 λεπτά για να χαλαρώσουμε και να έρθουμε βαθύτερα στον εαυτό μας, σε επίγνωση του Είμαι και της εσωτερικής σιωπής. Μπορούμε να το κάνουμε ως εξής. Καθόμαστε σε μια άνετη στάση και στρέφουμε την προσοχή μας στο σώμα μας. Νιώθουμε το σώμα μας από τα πόδια έως το κεφάλι σιγά σιγά, για να δούμε ποια είναι η κατάσταση του και να χαλαρώσουμε εντάσεις. Στην συνέχεια νιώθουμε την περιοχή του θώρακα για να αποκτήσουμε επίγνωση της συγκινησιακής-συναισθηματικής μας κατάστασης και τέλος παρατηρούμε την κατάσταση του νου μας. Μπορούμε τη συνέχεια να κάνουμε μερικές συνειδητές αναπνοές, και αν υπάρχουν εντάσεις μπορούμε με την εκπνοή να νιώθουμε ότι αυτές οι εντάσεις χαλαρώνουν και με την εισπνοή ότι παίρνουμε φως και αγάπη. Στην συνέχεια κάνουμε μερικές θετικές επιβεβαιώσεις (αυτές που δουλεύουμε αυτήν την περίοδο ή κάποια που είναι σημαντική για εκείνη τη στιγμή) και στο τέλος εστιαζόμαστε σε σιωπή στην επίγνωση του Είμαι και της εσωτερικής σιωπής. Αν είναι μέρος της άσκησης μας η επανάληψη κάποιου μάντρα αφιερώνουμε 2 λεπτά στην επανάληψη του μάντρα. 

Αυτεπίγνωση - επίγνωση της εσωτερικής σιωπηλής παρουσίας

Ερωτήσεις 

Άλλη νοητική συνήθεια είναι να αναρωτιόμαστε κάθε λίγο αν είμαστε σε αυτεπίγνωση, δηλαδή σε επίγνωση της εσωτερικής σιωπής που είναι και το κέντρο της πνευματικής άσκησης. 

Για παράδειγμα ρωτάμε: 

1. Έχω επίγνωση της σιωπής μέσα μου τώρα; 
2. Μπορώ να έχω επίγνωση της εσωτερικής σιωπής τώρα; 
3. Έχω επίγνωση ότι Είμαι; 

Επαναλαμβάνουμε αυτές τις ερωτήσεις όσο πιο συχνά μπορούμε, μέχρι να αυτοματοποιηθούν και να εγείρονται αυτόματα. 

Αυτεπίγνωση,  αναπνοή, μάντρα, επιβεβαιώσεις

Μια άλλη συνήθεια για να θυμόμαστε να είμαστε σε επίγνωση της εσωτερικής σιωπηλής παρουσίας είναι να συνδυάσουμε την αναπνοή, ή ένα μάντρα ή μια επιβεβαίωση με την επίγνωση του Είμαι και της εσωτερικής σιωπής. 

Σε σχέση με την αναπνοή, αναπνέουμε συνειδητά, νιώθουμε πλήρως την εισπνοή και την εκπνοή και ταυτόχρονα θυμόμαστε να είμαστε σε επίγνωση του Είμαι και της εσωτερικής σιωπής. 

Σε σχέση με τα μάντρα και τις επιβεβαιώσεις συνδυάζουμε το Είμαι και την εσωτερική σιωπή με το μάντρα ‘Ομ’, το Ομ ναμά Σιβάϊ’, ‘Χριστέ Αμήν’, ή ρήσεις όπως το ‘Είμαι ο Ων’, το «Είμαι Μπράμαν», το ‘Είμαι το φως και αγάπη’ κ.λπ. 

Μπορούμε επίσης να συνδυάζουμε και τα τρία μαζί, το μάντρα, την αναπνοή και το Είμαι με την εσωτερική σιωπή ως εξής: 

Στην εισπνοή λέμε μακρόσυρτα το Οοομμμ, και στην εκπνοή το ίδιο. Στην εισπνοή λέμε Χριστέεεε και στην εκπνοή Αμήνννν. Στην εισπνοή λέμε Είιιιιι, στην εκπνοή -μαιαιαιαι, στην εισπνοή Οοοοοο και στην εκπνοή Ωωωννν. Θυμίζω ότι καθώς λέμε τα μάντρα ταυτόχρονα έχουμε επίγνωση του Είμαι και της εσωτερικής σιωπής. 

Περιπατητικός διαλογισμός

Μια άλλη σημαντική συνήθεια είναι να συνδυάσουμε το μάντρα με τον βηματισμό. Ο περιπατητικός διαλογισμός είναι από τις πιο σημαντικές πρακτικές. Όταν αυτοματοποιηθεί η σύνδεση του βηματισμού με το μάντρα, τότε όταν ξεκινάμε να περπατάμε θα θυμόμαστε το μάντρα και το μάντρα θα μας θυμίζει να είμαστε στο Είμαι και στην εσωτερική σιωπή. Αυτό θα χρειαστεί αρκετούς μήνες για να αυτοματοποιηθεί αλλά είναι από τις βασικές συνήθειες να θυμόμαστε το μάντρα και να είμαστε σε επίγνωση του Είμαι και της εσωτερικής σιωπής (Αυτεπίγνωση) 

Αρνητικά συναισθήματα,  σκέψεις, παρορμήσεις

Σε σχέση με τα αρνητικά συναισθήματα, τις αρνητικές σκέψεις, τις παρορμήσεις και τα ελαττώματα μπορούμε να δημιουργήσουμε συνήθειες με γραμμές σκέψεις, επιβεβαιώσεις και ερωτήσεις που μας βοηθούν να αποταυτιστούμε από αυτά, να τα κατανοήσουμε και να τα εξαλείψουμε. 

Συναισθήματα

Για παράδειγμα μια γραμμή σκέψης για το θυμό (ή οποιοδήποτε άλλο συναίσθημα) είναι να θυμίζουμε στον εαυτό μας την στιγμή που εκδηλώνεται ο θυμός (ακόμη και σε πολύ μικρή ένταση, στην μορφή του εκνευρισμού, δυσαρέσκειας, ενόχλησης κ.λπ.) ότι δεν ευθύνεται ο άλλος ή η κατάσταση για τον θυμό μας, να θυμίζουμε ότι ο θυμός είναι δικός μας προγραμματισμός και συνήθεια μέχρι αυτό να γίνεται αυτόματα. Διότι ο θυμός είναι από τα κύρια ελαττώματα που ρίχνει την ευθύνη γι’ αυτό που νιώθουμε στους άλλους, και αυτό δικαιολογεί τον θυμό και τον δυναμώνει. Ενώ η πραγματικότητα είναι ότι ο θυμός δεν έχει να κάνει με τίποτα με τους άλλους και οτιδήποτε έξω από εμάς. Είναι δικός μας προγραμματισμός και συνήθεια. Σταματώντας την συνήθεια να ρίχνουμε την ευθύνη στους άλλους δεν δίνουμε στον θυμό χώρο για να λειτουργήσει μηχανικά όπως πάντα. Του κόβουμε την βασική του τροφή και έτσι σταδιακά χάνει την δύναμη που ασκεί επάνω μας. Βέβαια η διάλυση του θυμού αλλά και των άλλων αρνητικών συναισθημάτων και ελαττωμάτων απαιτούν μια πιο σφαιρική προσέγγιση και εφαρμογή μιας ποικιλίας πρακτικών. Όμως το να πάρουμε την ευθύνη για το θυμό από τους άλλους είναι από τα πιο σημαντικά βήματα για την εξάλειψη του. 

Μια άλλη γραμμή σκέψης που μπορούμε να κάνουμε συνήθεια είναι να αναρωτηθούμε όταν βγαίνει ο θυμός (ή οποιοδήποτε άλλο συναίσθημα, επιθυμία κ.λπ.), «μπορώ να αποδεχτώ ότι εκδηλώνεται τώρα μέσα μου ο θυμός;»  «μπορώ να επιτρέψω να εκδηλωθεί μέσα μου ο θυμός;» και να στρέψω όλη μου την προσοχή επάνω του και να τον νιώσω πλήρως. Με την ερώτηση γινόμαστε συνειδητοί του θυμού αλλά και του Είμαι και της εσωτερικής σιωπής. Όντας σε αυτεπίγνωση της εσωτερικής σιωπής μπορούμε να κάνουμε διάφορα βήματα για να καταλαγιάσουμε και να εξαλείψουμε κατά κάτι την ενέργεια του θυμού. Το βράδυ στο σπίτι μας εφαρμόζουμε κάποια μέθοδο για να κάνουμε βαθύτερη εργασία με τον θυμό, να τον γνωρίσουμε και να τον κατανοήσουμε καλύτερα και να εξαλείψουμε περισσότερο την ενέργεια του θυμού. 

Μπορούμε αντί για ερώτηση να θυμίσουμε στον εαυτό μας ότι δεν είμαστε ο θυμός αλλά το Είμαι, η σιωπηλή παρουσία που είμαστε και αντιλαμβανόμαστε τον θυμό. Μπορούμε να πούμε: 

«Είμαι το υπόβαθρό που εμφανίζεται ο θυμός, Είμαι η ήρεμη σιωπηλή παρουσία μέσα στην οποία εμφανίζεται ο θυμός», και καθώς λέμε αυτά να αποκτήσουμε επίγνωση του Είμαι και της εσωτερικής σιωπής. Έχοντας επίγνωση της εσωτερικής σιωπής μπορούμε να βιώσουμε με πλήρη προσοχή τον θυμό χωρίς να ταυτιστούμε και να χαθούμε σε αυτόν. Αυτό θα μας επιτρέψει να γνωρίσουμε καλύτερα τον θυμό, να συνειδητοποιήσουμε πως λειτουργεί μέσα μας, να τον κατανοήσουμε, επίσης να αντιληφθούμε πιθανόν ποια είναι η αιτία πίσω από τον θυμό, να κατανοήσουμε καλύτερα και την κατάσταση της στιγμής και να αναλάβουμε μια συνειδητή δράση για να καταλαγιάσουμε τον θυμό και να δράσουμε πιο κατάλληλα και αποτελεσματικά σε σχέση με την εξωτερική κατάσταση. 

Συναισθήματα και χρήση της αναπνοής

Στο φυσικό επίπεδο μπορούμε να κάνουμε συνήθεια όταν βγαίνει ο θυμός να κάνουμε μερικές συνειδητές αναπνοές. Βοηθούν να πάρουμε την προσοχή από τον θυμό και να μην ταυτιστούμε τελείως με τον θυμό και να έρθουμε σε επίγνωση του Είμαι. Αν μάλιστα όπως ανέφερα λίγο πριν, κάνουμε άσκηση και συνήθεια τον συνδυασμό της αναπνοής με την επίγνωση του Είμαι και της εσωτερικής σιωπής, τότε κάνοντας συνειδητές αναπνοές θα έρθουμε αυτόματα και σε επίγνωση Είμαι και της εσωτερικής σιωπής. Επίσης αν χαλαρώσουμε την αναπνοή αυτό βοηθάει να χαλαρώσει και η ένταση του θυμού. Όντας σε αυτεπίγνωση της εσωτερικής σιωπής μπορούμε να κάνουμε διάφορα βήματα για να καταλαγιάσουμε και να εξαλείψουμε κατά κάτι την ενέργεια του θυμού.

Ενδοσκόποηση, αυτοανάλυση, εξάλειψη

Το βράδυ αφιερώνουμε κάποιο χρόνο να ασχοληθούμε με τα συναισθήματα που θέλουμε να ελευθερωθούμε. Εμβαθύνουμε σε αυτά σε ήρεμες συνθήκες και εφαρμόζουμε κάποια μέθοδο για να τις αφαιρέσουμε ακόμη περισσότερο δύναμη.  Αυτό θα μας βοηθήσει στην επόμενη φορά που θα εκδηλωθεί να είμαστε πιο έτοιμοι και πιο δυνατοί να αντιμετωπίσουμε το συναίσθημα και να το μελετήσουμε καλύτερα με άμεση παρατήρηση και διάκριση την ώρα που θα εκδηλωθεί. Μένοντας συνειδητοί της εσωτερικής σιωπηλής παρουσίας και μη ταυτιζόμενοι με το συναίσθημα (οποιοδήποτε συναίσθημα), διαλύοντας όλο και περισσότερο την ενέργεια του, κατανοώντας όλο και περισσότερο το κακό που μας κάνει και ότι ένα κομμάτι παρείσακτο μέσα μας, θέλουμε όλο και περισσότερο να ελευθερωθούμε από αυτό, γινόμαστε όλο και πιο ελεύθεροι από την επιρροή που ασκεί επάνω μας και τελικά κάποια στιγμή ελευθερωνόμαστε από το συναίσθημα σε σχέση με κάποια κατάσταση ή πρόσωπο. Διάβασε περισσότερα γι'  αυτό εδώ: ΑΥΤΟ-ΑΝΑΛΥΣΗ, ΑΥΤΟ-ΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΩΝ ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΩΝ

Παρορμήσεις και συνήθειες

Σε σχέση με συνήθειες και παρορμήσεις, όπως το να πιάσουμε κάθε λίγο και λιγάκι το κινητό στο χέρι και να δούμε email, το Facebook ή οποιοδήποτε άλλο μέσο ηλεκτρονικής επικοινωνίας, ή να χαζεύουμε βλέποντας διάφορα άνευ σημασίας πράγματα στο ίντερνετ, να χαζεύουμε σε σόου, ομιλίες, πρωϊνάδικα και λοιπά στην τηλεόραση, να φάμε κάτι ενώ δεν πεινάμε, να διαβάζουμε εφημερίδες και περιοδικά άσκοπα, να καπνίσουμε, να πιούμε καφέ κ.λπ.. 

Μόλις εκδηλωθεί η παρόρμηση κάνουμε αμέσως κάποια από τις παρακάτω ερωτήσεις και γινόμαστε συνειδητοί της παρόρμησης και του Είμαι και της εσωτερικής σιωπής και στοχαζόμαστε για λίγο σε αυτό που ρωτάμε.

Ερωτήσεις που μπορούμε να κάνουμε είναι:

1. Γιατί θέλω να το κάνω;
2. Είναι κάτι που το θέλω πραγματικά, ή απλά σκοτώνω τη ώρα μου;
3. Τι ακριβώς με σπρώχνει να κάνω το ίδιο κα το ίδιο ενώ δεν μου προφέρει τίποτα σημαντικό;
4. Με βοηθάει αυτό στον σκοπό μου;
5. Με βοηθάει να είμαι ευτυχισμένος;
6. Μπορώ να μην ενδώσω σε αυτήν την παρόρμηση-συνήθεια;
7. Μπορώ να εγκαταλείψω αυτήν την συνήθεια;
8. Μπορώ να την βάλω σε μια τάξη και να την κάνω συγκεκριμένες ώρες και για περιορισμένο χρόνο; (αυτό σε περίπτωση που πρόκειται για κάτι που θέλω να το κάνω αλλά το κάνω ανεξέλεγκτα και μου τρώει χρόνο και ενέργεια.
9. Θα μπορούσα να κάνω κάτι άλλο πιο δημιουργικό στη θέση της;

Οι ερωτήσεις μας βοηθούνε να μη ταυτιστούμε με αυτήν και να έρθουμε σε επίγνωση της εσωτερικής σιωπής. Μας βοηθούνε να γίνουμε πιο συνειδητοί της παρόρμησης, του τρόπου που λειτουργεί, πως μας εγκλωβίζει και μας παρασύρει στην δράση. Και όντας σε επίγνωση της εσωτερικής σιωπηλής παρουσίας έχουμε την δύναμη να μην ενδώσουμε στην παρόρμηση και να κάνουμε κάτι για να την καταλαγιάσουμε και να την εξαλείψουμε σε κάποιο βαθμό.  Η μέθοδος σεντόνια και η  προσευχή είναι δύο αποτελεσματικοί τρόποι που μπορούμε να εφαρμόζουμε για να εξαλείψουμε οποιαδήποτε παρόρμηση.

Στην περίπτωση που δεν καταφέρετε να καταλαγιάσετε την παρόρμηση δεν έχει χαθεί ακόμη η 'μάχη'. Μπορείτε να παραμείνετε σε επίγνωση της εσωτερικής σιωπής για να μην ταυτιστείτε με το νου και το αντικείμενο της παρόρμησης και να είσαστε συνειδητοί σε όλη την διάρκεια, με σκοπό να γνωρίσετε καλύτερα πως λειτουργεί ο νους και το συναίσθημα σε σχέση με αυτήν την συνήθεια. Αν δεν ταυτιστείτε με τον νου και την δράση και παραμείνετε συνδεδεμένοι με την εσωτερική σιωπή είσαστε στον σκοπό σας. Μετά στο σπίτι θα πρέπει να κάνετε μια βαθύτερη εργασία για να κατανοήσετε την συγκεκριμένη συνήθεια και να εξαλείψετε σε κάποιο βαθμό την ενέργεια της συγκεκριμένης παρόρμησης.

Όταν η παρόρμηση σχετίζεται με κάτι που θέλω να κάνω αλλά λάθος στιγμή, στην περίπτωση αυτή, την στιγμή που βγαίνει η παρόρμηση, θυμίζω στον εαυτό μου ότι θα το κάνω αργότερα  κάποια κατάλληλη στιγμή ή την ώρα που έχω προγραμματίσει από πριν. 

Το ίδιο κάνουμε και για σκέψεις που έρχονται στον νου μας και δεν έχουν να κάνουν με την εργασία ή την δραστηριότατα με την οποία είμαστε απασχολημένοι εκείνη την στιγμή. Καθώς αντιλαμβάνομαι τις ξένες προς τον σκοπό μου σκέψεις θυμίζω αμέσως στον εαυτό μου ότι μπορώ να σκεφτώ για αυτό το θέμα, αν είναι πράγματι κάτι που με ενδιαφέρει, αργότερα, σε χρόνο που θα αφιερώσω αποκλειστικά σε αυτό το θέμα. Έτσι μαθαίνουμε να συγκεντρωνόμαστε σε αυτό που κάνουμε κάθε στιγμή και αυτό μας βοηθάει να χάνουμε λιγότερη ενέργεια (να κουραζόμαστε λιγότερο) να γινόμαστε πιο αποτελεσματικοί, να απολαμβάνουμε πολύ περισσότερο αυτό που κάνουμε και να είμαστε σε επίγνωση του κέντρου μας ( και της εσωτερικής σιωπηλής παρουσίας μέσα μας) και να βιώνουμε ικανοποίηση, ειρήνη, αγάπη, πληρότητα.

Ενδοσκόποηση, αυτοανάλυση, εξάλειψη

Το βράδυ αφιερώνουμε κάποιο χρόνο να ασχοληθούμε με κάποια από τις παρορμήσεις που θέλουμε να ελευθερωθούμε και να εμβαθύνουμε σε αυτήν και εφαρμόζουμε κάποια μέθοδο για να τις αφαιρέσουμε ακόμη περισσότερο δύναμη.  Αυτό θα μας βοηθήσει στην επόμενη φορά που θα εκδηλωθεί να είμαστε πιο έτοιμοι και πιο δυνατοί να την αντιμετωπίσουμε και να την μελετήσουμε καλύτερα με άμεση παρατήρηση και διάκριση την ώρα που θα εκδηλωθεί. Μένοντας συνειδητοί της εσωτερικής σιωπηλής παρουσίας και μη ταυτιζόμενοι με την παρόρμηση (κάθε παρόρμηση), διαλύοντας όλο και περισσότερο από την ενέργεια της, κατανοώντας όλο και περισσότερο το κακό που μας κάνει και ότι ένα κομμάτι παρείσακτο μέσα μας, θέλουμε όλο και περισσότερο να ελευθερωθούμε από αυτήν, γινόμαστε όλο και πιο ελεύθεροι από την επιρροή που ασκεί επάνω μας και τελικά απελευθερωνόμαστε από αυτήν.

Για να απελευθερωθούμε τελείως από μια παρόρμηση απαιτεί βέβαια θέληση, σταθερότητα, καθημερινή συστηματική άσκηση και πειθαρχία και υπομονή. Υπομονή σημαίνει ότι παρόλο τις προσωρινές αποτυχίες, τα πισωγυρίσματα που μπορεί να έχουμε, αν συνεχίζουμε να εφαρμόζουμε σταθερά και καθημερινά τις πειθαρχίες και τις μεθόδους που έχουμε επιλέξει, τελικά θα τα καταφέρουμε να απαλλαγούμε από την παρόρμηση, είναι απλά θέμα χρόνου.

Διαβάστε περισσότερα για την Ενδοσκόπηση την αυτοανάλυση και την διάλυση στο άρθρο: ΑΥΤΟ-ΑΝΑΛΥΣΗ, ΑΥΤΟ-ΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΩΝ ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΩΝ 

 ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Η επιτυχία είναι θέμα θέλησης, το πόσο πολύ θέλουμε να πετύχουμε κάτι, πίστης στον εαυτό μας, πίστης ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε και σταθερής συστηματικής άσκησης.

Χρειαζόμαστε επίσης ένα καλά οργανωμένο πλάνο και στρατηγική που θα ακολουθήσουμε για να πετύχουμε τους στόχους μας, γνώση πρακτικών μεθόδων, όρεξη για  άσκηση και πολύ υπομονή. 

Αν εργαζόμαστε σταθερά και συστηματικά η επιτυχία είναι το μόνο σίγουρο. Αποτυγχάνουν μόνο αυτοί που δεν κάνουν τίποτα, που εγκαταλείπουν ή αυτοί που κάνουν με μισή καρδιά αυτό που κάνουν. Κάντε με ενδιαφέρον, αγάπη και προσοχή ότι κάνετε και θα έρθει η ώρα που θα δρέψετε τους καρπούς της δράσης σας, που δεν θα είναι τίποτε άλλο από ευημερία, ελευθερία, ειρήνη, πληρότητα, αγάπη και ευτυχία.

Όταν θέλουμε πολύ κάτι, και εστιάζουμε την προσοχή μας και την ενέργεια μας σε αυτό, το σύμπαν με κάποιο τρόπο μας δίνει ότι χρειαζόμαστε για να το πετύχουμε. Ακόμη και αναποδιές, αν αυτές είναι απαραίτητες για να αναπτύξουμε κάποια ικανότητα ή αρετή μέσα μας ή να δούμε και να απαλλαγούμε από κάτι το οποίο είναι εμπόδιο στην εξέλιξη μας.

Να θυμάστε ότι επιμένων νικά!

ΟΙ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΙ. ~ Άτμαν Νιτυανάντα

ΟΙ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΙ

 Όταν κοιτιούνται δύο ερωτευμένοι στα μάτια, βλέπουν στα μάτια του αγαπημένου/ης το άχρονο μυστήριο της ζωής που είναι μέσα τους, αλλά ονειρεύονται ότι αυτό ανήκει στο πρόσωπο, στην μορφή που έχουν απέναντι τους.

Τι μεγαλύτερο μυστήριο από αυτό;
Να είμαστε το άχρονο απεριόριστο Ων πάντα πλήρες ειρηνικό και ευδαίμων, και να νομίζουμε ότι είμαστε μια κουκίδα στο σύμπαν και να ψάχνουμε την ευτυχία την πληρότητα και την αγάπη, στο περιορισμένο και στο απατηλό;

ΤΟ ΚΙΝΗΤΡΟ ΤΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΜΟΥ. ~ Άτμαν Νιτυανάντα

 ΤΟ ΚΙΝΗΤΡΟ ΤΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΜΟΥ

Κάνω κάτι, θέλω να πετύχω ή να αποκτήσω κάτι για να ευτυχήσω ή ότι κάνω είναι απόρροια της ευτυχίας μου;

Κάνω κάτι, θέλω κάτι για να βιώσω αγάπη ή ότι κάνω είναι απόρροια της αγάπης μου;

Τι με εμποδιζει να βιώνω την αγάπη και την ευτυχία που Είμαι;

ΥΠΑΡΧΩ ΜΟΝΟ ΤΩΡΑ - Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΤΩΡΑ ~ Atman Nityananda

ΥΠΑΡΧΩ ΜΟΝΟ ΤΩΡΑ - Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΤΩΡΑ

Ψάχνουμε συνεχώς κάτι άλλο από αυτό που συμβαίνει στο παρόν, υποτιμώντας την αξία της παρούσας στιγμής που είναι το μόνο που υπάρχει.

Ψάχνουμε την ευτυχία αλλού, πέρα από αυτήν την στιγμή, γιατί στην πραγματικότητα δεν ξέρουμε τι είναι η ευτυχία.

Δεν ξέρουμε τι είναι η ευτυχία γιατί δεν βιώνουμε πλήρως στο παρόν αυτό που Eίμαστε.

Υποτιμάμε την ίδια την ζωή που είναι μόνο τώρα, αναζητώντας την ευτυχία στο μέλλον που είναι μόνο μια φαντασία στο νου μας.

Υποτιμάμε την παρούσα στιγμή και ψάχνουμε την ευτυχία σε κάτι στο μέλλον γιατί δεν βλέπουμε την ευτυχία που υπάρχει μέσα μας εδώ και τώρα, και η οποία δεν εξαρτάται από τίποτα, από καμία εξωτερική συνθήκη. Δεν εξαρτάται ούτε από πρόσωπα, ούτε από καταστάσεις, ούτε από αυτά που έχουμε ή δεν έχουμε, ή θα αποκτήσουμε.

Γινόμαστε ζητιάνοι της ευτυχίας όταν ψάχνουμε την ευτυχία στο μέλλον, σε κάποια φαντασία του νου, όταν την εξαρτάμε από πρόσωπα, εμπειρίες, καταστάσεις, προϋποθέσεις, ενώ η ευτυχία υπάρχει μόνο στην παρούσα στιγμή, εδώ και τώρα, μέσα μας, ανεξάρτητη από κάθε τι έξω από εμάς.

Γιατί ψάχνεις να βρεις αλλού και άλλοτε, αυτό που υπάρχει μέσα σου εδώ και τώρα;

Γιατί βάζει προϋποθέσεις για να είσαι ευτυχισμένος/η ενώ η ευτυχία δεν χρειάζεται καμιά προϋπόθεση;

Γνωρίζεις ότι οι προϋποθέσεις που βάζεις σου κλείνουν τα μάτια και τον νου, και δεν μπορείς να δεις την ευτυχία που είναι μέσα σου εδώ και τώρα;

Η ζωή είναι μόνο τώρα, η ευτυχία υπάρχει μόνο εδώ και τώρα μέσα μας και όχι έξω.

Μόνο τώρα μπορούμε να βιώσουμε ευτυχία,  αν είμαστε 100% παρόντες, πλήρως συνειδητοί του Εαυτού μας εδώ και τώρα.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΙΘΥΜΕΙΝ ~ Άτμαν Νιτυανάντα

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΙΘΥΜΕΙΝ

Στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν επιθυμίες αλλά επιθυμείν.

Γι' αυτό όταν ικανοποιείς μια επιθυμία μια άλλη γεννιέται.

Παρόμοια, αν ελευθερωθείς από μια επιθυμία, μια άλλη θα πάρει την θέση της. Κι αυτό συμβαίνει γιατί το επιθυμείν, ο μηχανισμός δηλαδή της επιθυμίας παραμένει ζωντανός.

Υπάρχει ένα πρόγραμμα μέσα μας που δημιουργεί συνεχώς επιθυμίες. Και αυτό από την φύση του είναι παράλογο. Αν δεν τιθασευτεί από την λογική την διάκριση και την θέληση, όπως συμβαίνει στην πλειοψηφία της ανθρωπότητας, τότε ο νους λειτουργεί ως υπηρέτης της επιθυμίας αντί για αφέντης της.

Αποτέλεσμα αυτού, δυσαρμονία, μιζέρια, προσκόλληση, εθισμοί, ταυτίσεις, αρρώστιες, πόνος, δυστυχία,  σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο.

Το κατώτερο εγώ που είναι στην ουσία του επιθυμείν (και είναι ακόρεστο, αχόρταγο, αδηφάγο), ψάχνει ασταμάτητα  αισθητηριακές εμπειρίες και τρόπους να ευχαριστηθεί, να απολαύσει, να ικανοποιηθεί.

Στο όνομα της απόλαυσης, της φήμης, της δόξας, της ματαιοδοξίας και της κενοδοξίας, το εγώ παραβιάζει τα όρια του σώματος, της ενέργειας, των αισθήσεων και του νου και ακόμη διαπράττει άνομες πράξεις.

Όλο αυτό το χάλι που βλέπουμε σήμερα χάρη στην τεχνολογία, έχει σαν βάση την επιθυμία, που είναι η μητέρα και των άλλων ψυχολογικών ιών, όπως η υπερηφάνεια, η αλαζονεία, η ματαιοδοξία, ο φόβος, ο θυμός, το μίσος, η ζήλια, κ.λπ.

Συνεπώς η ελευθερία μας θα συμβεί όταν εξαλειφθεί το επιθυμείν, δηλαδή η ενέργεια της επιθυμίας η οποία κινεί συνεχώς τον νου προς τα έξω μέσα από τις αισθήσεις για να απολαύσει τα αντικείμενα των αισθήσεων και τις εγκόσμιες επιτυχίες.

Επειδή η επιθυμία δεν είναι εύκολο να εξαλειφθεί, η σειρά της εξάλειψης έχει ως εξής: Εγκαταλείπουμε τις κατώτερες επιθυμίες και στρέφουμε την  επιθυμία  σε ανώτερους σκοπούς, την στρέφουμε στην απελευθέρωση, στον Θεό, και τέλος εγκαταλείπουμε κάθε επιθυμία.

Όταν δεν υπάρχει επιθυμείν, ο νους παραμένει ήρεμος και ακίνητος σαν τα νερά μιας ήρεμης λίμνης και αναπαύεται στην πηγή του, έναν ωκεανό ειρήνης,  αγάπης και ευδαιμονίας.